: czas, wenę, zdjęcia, wolny komputer itp. I powstała relacja z bardzo ważnej dla mnie wyprawy. Wyprawy na Zadni Granat (2240 m n.p.m.). Zaczęło się od spotkania z Tatromaniakiem, anną gomolką, tess, ihasem , zagatką , Rafałem, Patrycją, Milenką, Sarą i Tiffany. Trochę o tym tu: viewtopic.php?t=2841.
Po zaklepaniu noclegu w Murowańcu okazało się, że każdy na ten dzień ma inne preferencje i możliwości. Podzieliliśmy się więc na podgrupy i wyruszyliśmy na swoje trasy.
Moja podgrupa była jednoosobowa
, czyli czekało mnie samotne wejście na Zadni Granat.Postanowiłam sprawdzić szlak, który wyszukałam w Internecie jeszcze w zimie. Spełniał wszystkie moje warunki: prowadził na dwutysięcznik, z którego są piękne widoki i nie ma po drodze przepastnych miejsc
, bo bardzo się ich boję 
.Zaczęłam niebieskim szlakiem z Murowańca przez Czarny Staw Gąsienicowy do Zmarzłego Stawu, potem chwilkę żółtym do Koziej Dolinki, po czym zielonym na Zadni Granat. Z powrotem, niestety, tą samą drogą, żadnej innej bym nie sprostała
Ale uczciwie mogę już powiedzieć – byłam na Orlej Perci!! Ha ha ha Potwierdziło się – trasa nadaje się doskonale na oswajanie się z rozległymi przestrzeniami, kamienistymi zboczami, niewielką powierzchnią szczytu itp. To doświadczenie dodało mi odwagi do następnych eskapad m. in. na Szpiglasowy Wierch i Rysy (relacje nieco później).
Dzięki temu, że szłam sama mogłam sama decydować o tempie marszu, ilości i długości popasów, odpoczynków, sesji zdjęciowych i czasie na podziwianie widoków. A widoki były przednie, szczególnie urzekał mnie widok Czarnego Stawu we wciąż zmieniającym się świetle, pogoda dopisała, choć powietrze było mało przejrzyste.
Bardzo, bardzo miło wspominam tę wyprawę!
Zdjęcia tu http://picasaweb.google.pl/jolaryd/ZadniGranat#
A wieczorem spotkanie całej ekipy, opowiadanie wrażeń, pyszne zimne piwo i spanie w schronisku pierwszy raz w życiu (nie liczę prehistorii, czyli szkolnych i studenckich czasów)!
To lubię!!!
.