odbywała się pod nazwą "Dálkový Velikonoční pochod".
Do 1964 roku do dyspozycji była tylko jedna trasa, 100 kilometrowa. Ze względu na termin ( sobota przed Wielkanocą ) z powodu warunków pogodowych przejście nie zawsze było możliwe, więc w pierwszych latach zdarzało się żerezygnowano z organizacji. Od 1965 roku obok trasy najdłuższej uczestnicy przechodzili też krótsze odcinki, 50 i 35 km. Od tej pory równiez zmieniona nazwa, która funkcjonuje do dzisiaj.
Rozpoczęcie i początek trasy w Urzędzie Miejskimw Hradcu nad Morawicą.
Mariánské louky w sobotni poranek. W oddali widoczne hradeckie zamki.
Žimrovický splav.
Žimrovice
Tu mieszkają żaby.
Kanał zbudowany w latach 1890-1891 staraniem przedsiębiorcy Carla Weisshuhnn do zasilania jego papierni w Žimrovicach. Kanał mierzy 3,6 km, w jego skład wchodzą m.in 2 tunele i 3 akwadukty.
Dolina Moravicy jest bardzo malownicza. Wiele odcinków prowadzi wąskimi ścieżkami i półkami skalnymi dawnych wyrobisk, czasem kilkadziesiąt powyżej poziomu rzeki nad stromo opadającymi zboczami doliny. Są też fragmenty, na których przebiega niemal na wysokości lustra wody.
Podhradi, tu nastapi zmiana koloru szlaku i to dwukrotnie.Najpierw na niebieski,potem zielony. Dotychczas trasa prowadziła czerwonym szlakiem.
Ktoś miejscowy.
Jak wskazuje nazwa miejscowości Podhradi, gdzieś powyżej powinien być hrad. Rzeczywiście jest, a właściwe jego ruiny. To Vikštejn, o którym pierwsza pisemna wzmianka pojawia się w 1377 roku.
Potem wędrówka zielonym szlakiem do miejscowości Zálužné.
Za trzy godziny bedę przechodził drogą po drugiej stronie rzeki.
Ten widok przypomina jakieś inne góry
Rezerwat przyrody Nové Techanovice. Wyjątkowo trudny i niebezpieczny odcinek. Są miejsca, w których żeby przejść, trzeba użyć dodatkowo obu rąk. Za kilka godzin spotkam po drugiej stronie rzeki turystkę z Ostravy, która powie mi, że od kiedy w tym rezerwacie złamała po raz drugi rekę, to zrezygnozała z trasy 50 km i przechodzi 35 kilometrowy szlak omijający ten odcinek.
Zálužné. Za chwilę bedzie przejście na drugą stronę rzeki i wędrówka czerwonym szlakiem do Podhradi.
To już po drugiej stronie Morvicy.
Znów jestem w Podhradi.
Z tego miejsca nie ma już tradycyjnych oznaczeń szlaku. Trasa jest podobno wyznakowana niebieskimi kropkami. Odnalezienie właściwej drogi jest mocno skomplikowane,ale po korekcie początkowego odcinka, przy pomocy organizatorów i innych uczestników udaje się kontynuować marsz.
Są niebieskie kropki.
Szlak miejscami jest tak trudny, że pojazdy mechaniczne nie mają szans:)
Obora Jelenice, przez którą przebiega trasa
z takim oto ostrzeżeniem
Nie wiem kiedy przypadają te aktywności, przed którymi ostrzega napis,ale trzeba iść.
Drogą wzdłuż rzeki jeszcze kilka lat temu prowadziła cyklotrasa. Teren wydzierżawiono spółce prowazdącej hodowlę zwierząt i ogrodzono. Cyklotrasę, mimo protestów przeniesiono na drugi brzeg rzeki. Ogrodzenie obory sięga w niektórych miejscach brzegu Moravicy, obejmując nadrzeczne łąki.
vhttps://lh6.googleusercontent.com/-YV54koOX0mA/U1QEKpZvCzI/AAAAAAAAMXc/M4IXfg2GOoQ/s640/P1080232.JPG[/img]
Za łaką i ogrodzeniem obory Jelenice widoczne miejsce, w którym bierze swój początek kanał Weisshuhnna.
Kończy się ogrodzony teren.
Papiernia.
Po drodze mało czeski akcent.
Ubytovna
która wyglądem odpowiada nazwie.
Na koniec zamki w popołudniowym świetle.
Trasa liczyła łącznie ok. 53 kilometrów.
