29.11.2020r - Jesienny spacer po parku.
: 29 listopada 2020, 20:26
Po przeszło trzytygodniowej przymuszonej abstynencji od jakichkolwiek wycieczek wybraliśmy się z Dorotką na spacer do położonego nieopodal naszej kamienicy parku im Jana III Sobieskiego. Dlaczego o tym piszę, bo jest to wyjątkowe miejsce na mapie Wałbrzycha. Oczywiście takich miejsc w mieście jest więcej, ale to w nim poczujemy się jak w lesie.
Zwany jest zieloną oazą miasta z uwagi na bogaty drzewostan. Rosną tu drzewa "młode", które mają od 30 do 60 lat, ale są też okazy wiekowe takie jak buki i dęby, które osiągają od 250 do 300 lat. Jest jedynym na Dolnym Śląsku parkiem o charakterze leśnym założonym na skale.
W centrum miasta położony na trójszczytowym wzgórzu o dużych spadkach terenu. Tworzą go Góra Parkowa (510 m), dwa pozostałe to Wzgórze Schillera (508 m) i Wzgórze Goethego (508 m). Na około 32 ha. znajdziemy ponad 1O0 gatunków drzew i krzewów. Spotkamy tu m. in. aleję złotokapów, styrakowiec japoński i choinę kanadyjską. Do ciekawszych krzewów można zaliczyć np. bez koralowy i czarny, porzeczkę alpejską czy dereń świdwa.
Na trenie parku, tej części bardziej zagospodarowanej znajdziemy m in. punkty widokowe,
korty tenisowe, plac zabaw, stoły do gry w tenisa stołowego i szachy,
ścieżki biegowe i rowerowe trasy, ławki, boisko do gry w bule itd. Poprzecinany jest licznymi alejkami i ścieżkami. Jego układ przestrzenny powstał w 1907 r. a rok później wytyczono drogi, wybudowano dom wycieczkowy (wzgórze Schillera, obecna Harcówka), zbudowano tor saneczkowy o dł. 650 m. Od 1931 r. układ parku jest niezmieniony. W latach 2012-2013 został zrewitalizowany, zyskał oświetlenie i monitoring. Taras widokowy usytuowany na Górze Parkowej zwanej dawno temu Wzgórzem Szubienicznym, niegdyś stały tu miejskie szubienice, na których wieszano zbrodniarzy proponuje panoramę na dzielnicę Stary Zdrój, wzniesienie Ptasią Kopę (590 m) i Wzgórze Gedymina (532 m).
Przez park prowadzi ścieżka przyrodniczo-edukacyjna i porozstawiane są tablice informacyjne, które wiodą do ciekawych miejsc. Przejdziemy przez Ogród Różany (Rosengarten) założony w 1931 r. w północno-zachodniej części parku.
Ogród składa się z trzy poziomowego tarasowego wnętrza ogrodowego o układzie geometrycznym. Można stąd jeszcze dostrzec między drzewami (najlepiej jesienią i zimą) kopułę wygasłego wulkanu - Chełmca. "Różanka" naszym zdaniem najładniej prezentuje się latem.
Spacerując ścieżkami dojdziemy też do wąwozu z niecką kamieniołomu, gdzie jest zadaszona wiata z ławeczkami i oświetlenie. Miejsce to owiane jest legendą, która mówi, że to tu rósł olbrzymi dąb, który znajduje się w herbie Wałbrzycha. Stary kamieniołom jest odsłonięciem warstw żecierskich. Występujące tu skały piaskowca były w przeszłości eksploatowane. Trafiliśmy na spotkanie towarzyskie, kilka rodzin z dziećmi zrobiło sobie tu piknik. Postanowiliśmy, że nie będziemy im przeszkadzać. Zdjęcia, które umieścimy były robione pod koniec zimy w tym roku.
Jedną z największych atrakcji miejskiego parku jest wspomniana Harcówka. W 1911 r. na skarpie wybudowano restaurację z pokojami gościnnymi tzw. Schillerbaude nazwaną na cześć niemieckiego poety Friedrich Schillera.
Po wojnie budynkiem zarządzała Dolnośląska Spółdzielnia Turystyczna z oddziałem w Wałbrzychu i rozwiązanie to było tymczasowe ponieważ w 1947 r. obiekt został przekazany ZHP. Wtedy to pojawiła się nazwa Harcówka. 1962 r. schronisko przeszło pod zarząd PTTK Wałbrzych, a w 1995 r. w schronisku zaczęła nadawać wałbrzyska rozgłośnia radiowa. I jeszcze jedna data, która niekoniecznie jest pozytywna w 2017 r. w rankingu n. p. m. Harcówka została uznane za najgorsze schronisko turystyczne. Od 2020 r. Harcówką zarządzają nowi dzierżawcy, którzy prowadzą prace remontowe budynku i jak twierdzą powrócą tu znowu miejsca noclegowe.
Pokoje będą z łazienkami takie na klasę europejską. Trzymamy kciuki bo lokalizacja chaty jest wyjątkowa. Górskie schronisko z okazałym tarasem widokowym, które wybudowane jest na zboczu góry w centrum miasta to ewenement na skalę światową. Taras widokowy jak i obiekt są zamknięte, dlatego zdjęcia, które prezentujemy są z zimy. Widok z tarasu jest dość rozległy i doskonale pokazuje, że Wałbrzych położony jest w kotlinie otoczonej przez góry.
Pierwszy plan obejmuje dzielnicę śródmieście z charakterystyczną, zbudowaną z czerwonej cegły kolegiatą Aniołów Stróżów i kolorowe kamienice. Dalej hałdy pokopalniane i pasma wspomnianych gór m. in. Chełmiec, Masyw Dzikowca.
Latem czy zimą, jesienią czy wiosną spacer po parku to wspaniały relaks, który dostarcza niesamowitych wrażeń. Często gościmy w nim, ja biegając, a Dorotka uprawia tu nordic walking. Doskonałe miejsce a zwłaszcza ta dziksza jego część do uprawiania jakiegokolwiek sportu. I takich jak my jest tu bardzo dużo. Jesienny spacer,
gdzie dominuje kolor złota, brązu i czerwieni, szeleszczące pod stopami liście, żołędzie, kasztany i od czasu do czasu wyglądająca wiewiórka za drzewa dopełniają uroku w naszym miejskim lesie.
Dziękuję za uwagę.
Zwany jest zieloną oazą miasta z uwagi na bogaty drzewostan. Rosną tu drzewa "młode", które mają od 30 do 60 lat, ale są też okazy wiekowe takie jak buki i dęby, które osiągają od 250 do 300 lat. Jest jedynym na Dolnym Śląsku parkiem o charakterze leśnym założonym na skale.
W centrum miasta położony na trójszczytowym wzgórzu o dużych spadkach terenu. Tworzą go Góra Parkowa (510 m), dwa pozostałe to Wzgórze Schillera (508 m) i Wzgórze Goethego (508 m). Na około 32 ha. znajdziemy ponad 1O0 gatunków drzew i krzewów. Spotkamy tu m. in. aleję złotokapów, styrakowiec japoński i choinę kanadyjską. Do ciekawszych krzewów można zaliczyć np. bez koralowy i czarny, porzeczkę alpejską czy dereń świdwa.
Na trenie parku, tej części bardziej zagospodarowanej znajdziemy m in. punkty widokowe,
korty tenisowe, plac zabaw, stoły do gry w tenisa stołowego i szachy,
ścieżki biegowe i rowerowe trasy, ławki, boisko do gry w bule itd. Poprzecinany jest licznymi alejkami i ścieżkami. Jego układ przestrzenny powstał w 1907 r. a rok później wytyczono drogi, wybudowano dom wycieczkowy (wzgórze Schillera, obecna Harcówka), zbudowano tor saneczkowy o dł. 650 m. Od 1931 r. układ parku jest niezmieniony. W latach 2012-2013 został zrewitalizowany, zyskał oświetlenie i monitoring. Taras widokowy usytuowany na Górze Parkowej zwanej dawno temu Wzgórzem Szubienicznym, niegdyś stały tu miejskie szubienice, na których wieszano zbrodniarzy proponuje panoramę na dzielnicę Stary Zdrój, wzniesienie Ptasią Kopę (590 m) i Wzgórze Gedymina (532 m).
Przez park prowadzi ścieżka przyrodniczo-edukacyjna i porozstawiane są tablice informacyjne, które wiodą do ciekawych miejsc. Przejdziemy przez Ogród Różany (Rosengarten) założony w 1931 r. w północno-zachodniej części parku.
Ogród składa się z trzy poziomowego tarasowego wnętrza ogrodowego o układzie geometrycznym. Można stąd jeszcze dostrzec między drzewami (najlepiej jesienią i zimą) kopułę wygasłego wulkanu - Chełmca. "Różanka" naszym zdaniem najładniej prezentuje się latem.
Spacerując ścieżkami dojdziemy też do wąwozu z niecką kamieniołomu, gdzie jest zadaszona wiata z ławeczkami i oświetlenie. Miejsce to owiane jest legendą, która mówi, że to tu rósł olbrzymi dąb, który znajduje się w herbie Wałbrzycha. Stary kamieniołom jest odsłonięciem warstw żecierskich. Występujące tu skały piaskowca były w przeszłości eksploatowane. Trafiliśmy na spotkanie towarzyskie, kilka rodzin z dziećmi zrobiło sobie tu piknik. Postanowiliśmy, że nie będziemy im przeszkadzać. Zdjęcia, które umieścimy były robione pod koniec zimy w tym roku.
Jedną z największych atrakcji miejskiego parku jest wspomniana Harcówka. W 1911 r. na skarpie wybudowano restaurację z pokojami gościnnymi tzw. Schillerbaude nazwaną na cześć niemieckiego poety Friedrich Schillera.
Po wojnie budynkiem zarządzała Dolnośląska Spółdzielnia Turystyczna z oddziałem w Wałbrzychu i rozwiązanie to było tymczasowe ponieważ w 1947 r. obiekt został przekazany ZHP. Wtedy to pojawiła się nazwa Harcówka. 1962 r. schronisko przeszło pod zarząd PTTK Wałbrzych, a w 1995 r. w schronisku zaczęła nadawać wałbrzyska rozgłośnia radiowa. I jeszcze jedna data, która niekoniecznie jest pozytywna w 2017 r. w rankingu n. p. m. Harcówka została uznane za najgorsze schronisko turystyczne. Od 2020 r. Harcówką zarządzają nowi dzierżawcy, którzy prowadzą prace remontowe budynku i jak twierdzą powrócą tu znowu miejsca noclegowe.
Pokoje będą z łazienkami takie na klasę europejską. Trzymamy kciuki bo lokalizacja chaty jest wyjątkowa. Górskie schronisko z okazałym tarasem widokowym, które wybudowane jest na zboczu góry w centrum miasta to ewenement na skalę światową. Taras widokowy jak i obiekt są zamknięte, dlatego zdjęcia, które prezentujemy są z zimy. Widok z tarasu jest dość rozległy i doskonale pokazuje, że Wałbrzych położony jest w kotlinie otoczonej przez góry.
Pierwszy plan obejmuje dzielnicę śródmieście z charakterystyczną, zbudowaną z czerwonej cegły kolegiatą Aniołów Stróżów i kolorowe kamienice. Dalej hałdy pokopalniane i pasma wspomnianych gór m. in. Chełmiec, Masyw Dzikowca.
Latem czy zimą, jesienią czy wiosną spacer po parku to wspaniały relaks, który dostarcza niesamowitych wrażeń. Często gościmy w nim, ja biegając, a Dorotka uprawia tu nordic walking. Doskonałe miejsce a zwłaszcza ta dziksza jego część do uprawiania jakiegokolwiek sportu. I takich jak my jest tu bardzo dużo. Jesienny spacer,
gdzie dominuje kolor złota, brązu i czerwieni, szeleszczące pod stopami liście, żołędzie, kasztany i od czasu do czasu wyglądająca wiewiórka za drzewa dopełniają uroku w naszym miejskim lesie.
Dziękuję za uwagę.