Na jego szczęście go tam nie ma. Nic to, trzeba się dowlec gdzieś i obadać co się tłucze. Po oględzinach stwierdzamy, że tłucze się najgorsze czyli coś w silniku. ninik próbuje mnie pocieszać jak tylko może i jeszcze nie wie, że będzie musiał mnie odwiedzać przez kolejne dziesięć lat po spotkaniu z mechanikiem. Ktoś może chce kupić Astrę? Stan idealny!
Staram się zatrzymać tą pulsującą żyłę, wciskam ją w kark aby rozgraniczyć wycieczkę od myśli o samochodzie i udaje mi się.
Idziemy sobie łagodnie wzdłuż strumienia Kamienica i w wybranych miejscach zachwycamy się jego urokiem. Jest jakaś samotna trącąca nostalgią ławka i przemoc przyrodnicza w postaci przewróconej choiny na most.
Czasem zdarzy się stromiej podejść ale ogólnie mamy lajcik do przeł Borek. Słońce przyświeca coraz lepiej, a wszystko to jest jeszcze okraszone aplikacją w Hani telefonie zwaną endomondo, która zbiera ale już w moim przekonaniu za wszystko punkty by spelniać marzenia. Przysiadamy na chwilę na ławkach gdzie dokańczam szybki kurs na spawacza właśnie dzięki punktom w endomondo. Hania widząc jak się przykładam też postanowiła wziąć jedną lekcję jednak ninik tylko na chwilę się zaciekawił po czym zrezygnował.
foto Hania
foto ninik
Tak podszkoleni wyruszamy w bój z górą tym Kudłoniem - ostre podejścia i takie tam wydolnościowe sprawy. Jeszcze nie zdążyliśmy się porządnie rozhuśtać, a tu wpadamy na Anię i Michała którzy też wybrali się w ten rejon. Chwila radości ze spotkania i ruszyliśmy dalej bo czeka nas bowiem miła niespodzianka w postaci krokusików o których poinformowała nas Ania. Na polanie Przysłopek zabawiamy się chwilę przy wspomnianych krokusikach i dalej w górę kierujemy się ku polanie Pustak.
Tu już konkretny lajt - jemy, leniuchujemy, drzemy mordy ziewając i za to choć spełnialiśmy swoje marzenia endomondo na pewno zabrało nam punkty. Słonce przyświeca ale widoczność i tak bardzo słaba bo Turbacz (o wreszcie Turbacz) ledwo widoczny mówię tu o schronisku, a o widoku na Tatry można zapomnieć.
Zbieramy się bo trzeba ten Kudłoń zdobyć gdyż to jest główny cel tego wypadu. Sam szczyt jak większość pewnie wie nie oferuje żadnych wrażeń, no chyba, że ktoś chce się oczyścić to miejsce jest w sam raz. Idziemy zatem na Gorc Troszacki ale bardziej interesujące są tu otaczające go polany z nich bowiem malują się ciekawe widoki na Beskid Wysopwy, Sadecki i cześć Tatr - jednak nie dzisiaj, jest tylko bonusik w postaci kolejnych krokusów.
Nacieszyliśmy więc oczy tym co było i zaczynamy się obniżać do kolejnej polany z chatami zwanej Podskaly. Tu schodzimy ścieżką oznaczona na zielono wzdłuż potoku Gorcowego - co ciekawe początek stromo ale krótko, a dalej już lajtowo prawie płasko do parkingu. Tu przypomina mi się zmartwienie jakim jest wspomniana awaria ale jakoś szczęśliwie udaje się dojechać do domów, a mi do mechanika tej łajzy.
Jeszcze ważna informacja pewnie być może znana wielu osobom ale wspomnę, że szlak zielony na i z Gorca Troszackiego jest zamknięty do odwołania.
link
https://picasaweb.google.com/1174580809 ... KudOnGorce#
super relacja, szlak jak najbardziej do polecenia 
trasa odległościowo i wysokościowo idealna na niedzielny wypadzik 
Marek się odciął od problemu i nie zepsuł sobie wycieczki. 
skoro wycieczka udana, to potwierdza tę